Σειρά Α.301 ΟΣΕ
Σειρά ΟΣΕ Α.301 | |
---|---|
Η Α.304, επικεφαλής εμπορικής αμαξοστοιχίας στο Αμύνταιο το 1992 | |
Σε λειτουργία | 1 |
Κατασκευαστής | ALCO - American Locomotive Company |
Τόπος κατασκευής | Η.Π.Α |
Όνομα γενιάς | FPD7 (DL500C) |
Χρόνος κατασκευής | 1962 |
Κατασκευάστηκαν | 10 |
Υπό φύλαξη | 1 |
Αριθμός συρμών | Α301-Α310 |
Διαχειριστής | ΣΕΚ (αρχικά) ΟΣΕ (μετέπειτα) |
Μηχανοστάσια | Α.Ι.Ρ |
Διευκρινίσεις | |
Κατασκευή οχήματος | Κόντρα-πλακέ, μέταλλο |
Μήκος οχήματος | 17,9 μ |
Ύψος | 4,2 μ. |
Διάμετρος τροχών | 1,16 μ. |
Μέγιστη ταχύτητα | 120 χλμ/ώρα |
Βάρος | 107 τόνοι |
Πρωτοστάτης | ALCo 251B/V12 |
Είδος μηχανής | ALCo 251B/V12 |
Μετάδοση | Ηλεκτρική |
Συνομοταξία τροχών | Co'Co' |
Σύστημα πέδης | Μηχανικό (Westinghouse 6 SL) |
Κανονικό |
Η σειρά A.301 του ΟΣΕ, ήταν μια παλιά σειρά ντιζελοκίνητων μηχανών έλξης, που αποτελούσε τμήμα του τροχαίου υλικού του ΟΣΕ. Κατασκευάστηκαν από την ALCO το 1962 για τους ΣΕΚ και εντάχθηκαν σε λειτουργία στον ΟΣΕ το 1971, με την ίδρυσή του. Συνολικά παράχθηκαν 10 μονάδες,[1] με αρίθμηση Α301 έως Α310. Διέθεταν κινητήρα ALCO 251B V12 ισχύος 1800 ΗΡ προ της κυριας γεννητρίας[2] (περίπου 1324kW)[1][3] και έφτανε ταχύτητες μέχρι 120 χλμ/ώρα.[4][2][3] Η σειρά είναι το μοντέλο DL-500, γνωστό ως "World Locomotive". Παρόμοιες ντιζελάμαξες κυκλοφορούσαν στην Ισπανία, το Πακιστάν, την Αυστραλία, το Περού, την Αργεντινή και την Ινδία
Στην Ελλάδα, ήταν γνωστές στον κύκλο των σιδηροδρομικών ως "Τριακοσάρες", ή "Πούλμαν", το τελευταίο κυρίως από τους παλαιότερους μηχανοδηγούς, λόγω της ευκολίας στην μηχανοδήγηση, αλλά και ως "Γουρούνες", πιθανόν λόγω του διπλού προβολέα στις μετώπες που θύμιζε αρκετά ρουθούνια γουρουνιού. [5]Χρησιμοποιούνταν σε επιβατικές και εμπορικές αμαξοστοιχίες και εκτελούσαν διάφορα δρομολόγια σε τοπικές και διεθνείς γραμμές. Πλέον έχει απομείνει μόνο μια λειτουργική, η Α.302, η οποία φυλάσσεται, και διατίθεται κατά καιρούς για διάφορες εκδρομές σιδηροδρομικού ενδιαφέροντος.[3]
Κατάλογος μονάδων
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ιστορικό
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Αρχές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το τέλος της δεκαετίας του '40 σηματοδοτεί την αρχή της κρίσης για την American Locomotive Company (ALCO) λόγω της πτώσης στις παραγγελίες για ατμάμαξες. Έτσι, ο Manuel Alonso αναλαμβάνει τον εξαγωγικό τομέα της ALCO το 1952 και επικεντρώνεται στην παραγωγή τροχαίου υλικού σε δύο μόνο μονάδες και στην άδεια κατασκευής σε άλλες εταιρείες με σχέδια της ALCO. Το 1953, δημιουργείται ο στάνταρ σχεδιασμός DL-500 "World Locomotive," βασισμένος στο μοντέλο FA-2 με μονά χειριστήρια και κινητήρα 244D ιπποδύναμης 1600 hp. Η πρώτη μονάδα FD-3 κατασκευάζεται το Μάιο του 1953 στο Καναδά και παρουσιάζεται στην ένωση κατασκευαστών σιδηροδρομικού υλικού του παναμερικανικού σιδηροδρομικού συνεδρίου στο Atlantic City. Η μονάδα με αριθμό 1615 (αργότερα 316.015) πωλείται στην Ισπανία και αποκτά το παρατσούκλι "Μαίριλυν." Παραγγελίες ακολουθούν από Ισπανία, Πακιστάν, Περού, Ινδία, και Αργεντινή, με το κλείσιμο του κύκλου εξαγωγών το 1962.[7]
Στην Ελλάδα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Οι Σ.Ε.Κ. παραγγέλνουν 10 μονάδες το 1962, οι οποίες ταξινομούνται ως σειρά Α.301-310 και αντικαθιστούν ατμαμαξες στον άξονα Αθήνα - Θεσσαλονίκη. Οι μονάδες έχουν σκούρο μπλε χρώμα με ασημί ρίγες και χρησιμοποιούνται και για διεθνή δρομολόγια, όπως τα Acropolis, Helllas και Athens Express για πολλά χρόνια με επιτυχία. Οι μηχανές αυτές κέρδισαν αγάπη από το προσωπικό και τους τεχνίτες λόγω αξιοπιστίας. Οι μηχανοδηγοί τις αποκαλούσαν "πούλμαν" ή "γουρούνες" . Θετικά στοιχεία των ντηζελαμαξών ήταν οι καλές αναρτήσεις, η ταχύτητα, η στιβαρότητα και η οικονομία καυσίμου. Μειονεκτήματα περιλάμβαναν προβλήματα ορατότητας και την άβολη δομή τους. Ορισμένες μονάδες υπέστησαν ατυχήματα αλλά ανακαινίστηκαν. Με την έλευση των MLW (Σειρά Α.451), οι ντηζελάμαξες μεταφέρθηκαν στο Μηχανοστάσιο Θεσσαλονίκης και εξυπηρέτησαν δρομολόγια προς Κοζάνη και Αλεξανδρούπολη. Το 1998, ο στόλος αποσύρθηκε, εκτός από την Α.302, που χρησιμοποιήθηκε για έλξη εκδρομικών αμαξοστοιχιών. Η Α.302 διατηρείται σε λειτουργική κατάσταση και ελπίζεται να χρησιμοποιηθεί για τουριστικούς σκοπούς.[7]
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 «Railfaneurope.net». www.railfaneurope.net. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Ιανουαρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 27 Νοεμβρίου 2019.
- ↑ 2,0 2,1 (Σ.Φ.Σ.), Σύλλογος Φίλων του Σιδηροδρόμου (1997). Οι Ελληνικοί Σιδηρόδρομοι: Η διαδρομή τους από το 1869 έως σήμερα. Εκδόσεις Μίλητος. σελ. 174. ISBN 9789608460072.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 «Railfaneurope.net». www.railfaneurope.net. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Οκτωβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 27 Νοεμβρίου 2019.
- ↑ «Railfaneurope.net». www.railfaneurope.net. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Ιανουαρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 27 Νοεμβρίου 2019.
- ↑ Σιδηροτροχιά (ΣΦΣ) (43-44): σ. 54. Δεκέμβριος 2013. https://issuu.com/sfsofathens/docs/___________________________________.
- ↑ «Locomotive database - 1435mm.net». 1435mm.net. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Απριλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 17 Οκτωβρίου 2019.
- ↑ 7,0 7,1 «ΣΕΙΡΑ Α.301-310 : 50 ΧΡΟΝΙΑ ALCO “WORLD LOCOMOTIVE” (DL500C) ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ». Σιδηροτροχιά.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Ανενεργό τροχαίο υλικό του ΟΣΕ στο Railfaneurope.net
Αυτό το λήμμα σχετικά με τις σιδηροδρομικές μεταφορές χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |